De dagelijkse wandelingen vanuit huis vallen voor 100 % in de categorie 'Turismo Lento' , de duurzame vorm van ontspannen bezig zijn. En er valt zoveel prachtigs te zien in en rond Pantana en Pergola. Na twee weken hetzelfde Lockdownloopje kunnen we de actieradius weer behoorlijk uitbreiden en dat leidt tot verrassend avontuurljike tochtjes...

Maar eerst over mijn Lockdownloopje...officieel mochten we niet verder dan 200 meter van huis. Maar dat was zo idioot dichtbij dat ik al snel verder ging. Richting bos, helling op, hup over de ketting die het bospad moet vrijwaren van jagers, hoger en hoger...tot het pad doodloopt in het veld. Tussen de bloeiende brem ontvouwt zich het uitzicht over het dal. Elke dag langs hetzelfde paadje, ik wist ondertussen precies waar die prachtige wilde orchidee stond. Hij werd elke dag een beetje mooier. Tot hij op een dag verdwenen was...ik vervloekte in stilte degene die zich niet had kunnen beheersen. Wat werd de wereld klein in die twee weken..van slag van een verdwenen orchidee. 

Heerlijk was het dat we verder mochten en mijn eerste loopje was naar de rivier en de waterval. Een route die ik altijd met de hond deed. Maar nu alleen. Een waterval met klein bassin waar ik op hele hete zomerdagen ook wel eens een duik neem, tussen de nieuwsgierige forellen. De wereld werd weer ietsje groter maar het gevoel voor detail bleef. En zo fotografeerde ik bijna alle rozenstruiken in Pantana die op hun mooist waren, half mei. Stromend water heeft altijd een grote aantrekkingskracht en als je ziet dat het karrenspoor aan de andere kant gewoon verder gaat... dan wordt de verleiding groot om de oversteek te wagen. 

Na een blik op Google Maps zag ik dat er ook een route mogelijk was waarbij ik de rivier pas op de terugweg over hoefde te steken. En zo geschiedde..de eerste keer alleen, de tweede keer met een Nederlandse vriendin die zeker ook niet voor een kleintje vervaard is. We vallen waarschijnlijk in de categorie 'stoere vrouwen'...zeker in de ogen van de Italiaanse Man. Alleen lopen is fijn, maar als we samen lopen hebben we gewoon veel plezier. Zo verzeilden we ook eens in de bosjes op een steile helling omdat we een korte route dachten te hebben gevonden naar de weg. Maar het was zo steil en ondoordringbaar dat ik wel een zetje nodig had en net mijn oververhitte middelbare leeftijd hoofd buiten het struikgewas stak toen er op de weg een auto langskwam. 

Turismo lento, duurzaam ontspannen, ver weg van stress, lawaai en drukte.. maar vooral met weinig tevreden zijn. Een orchidee, een riviertje, kronkelende onverharde weggetjes. Een cappuccino en een zoet broodje na afloop achter het huis met uitzicht op de velden. Een ideaal begin van de dag!