Een stressvolle onderneming. Wij. mijn reisgenote en ik, ondernamen de reis met de auto begin april door een verlaten Europa. De meest bizarre reis van ons leven die door een zeer grondige voorbereiding en een flinke dosis geluk tot een goed einde kwam.

Onduidelijkheden, onzekerheden, gedoe....Wat mag er wel, wat kan er beslist niet...Afgezien van het feit dat de decreten over elkaar heen buitelen en de benodigde formulieren al vier keer aangepast zijn, kan je toch wel een aantal algemene adviezen geven voor wie echt erg graag naar zijn droomplekje in Italie wil afreizen. Wie kan naar huis en wie riskeert een forse boete? 

Residenza

Residenza betekent dat je ingeschreven bent als inwoner in de gemeente waar je eigendom zich bevindt. Voor eigenaren van een tweede woning die in Nederland zijn ingeschreven zijn de mogelijkheden op een rientro op moment van dit schrijven zeer gering. Er zijn verhalen bekend van Nederlanders die een forse boete hebben gekregen omdat ze met de verhuiswagen op pad waren naar hun nieuwe woonadres. Nog niet ingeschreven waren en dus...jammer maar niet voldoende reden om naar Italie te reizen

Voor wie echter residenza heeft bestaat er de mogelijkheid om terug naar huis te keren. Maar alleen maar naar huis terug willen is niet voldoende. Je moet een zwaarwegende reden hebben waarom je zo graag naar huis wil. Dat kan zijn omdat je moet werken. Of omdat je geen huis hebt in Nederland en dus daar geen onderdak hebt. Of omdat je nog jonge kinderen hebt en terug moet naar je gezin. Er zijn speciale inreisformulieren voor waarop je behalve de persoonlijke gegevens ook die van het voertuig invult. En natuurlijk een uitgebreide motivatie. Je belooft dan ook je meteen te melden bij de bevoegde instanties want je moet verplicht twee weken in quarantaine. Je geeft aan aan waar je tijdens deze periode verblijft. De bevoegde instantie was in mijn geval de huisarts en die heeft het doorgegeven aan de instanties. Deze vorm van quarantaine betekent ook echt helemaal binnen blijven.

Papierwerk

Behalve het inreisformulier, een Word dokument te downloaden op de site van de Italiaanse ambassade, heb je ook nog een verklaring nodig waarin je zelf de reden van verplaatsing binnen Italiaans grondgebied aangeeft. Ook dit is een formulier dat je moet voorzien van een goede motivatie. Bij een eventuele controle neemt de politie een formulier in. Omdat we geen idee hadden hoe vaak we gecontroleerd zouden worden, hebben we een, naar later bleek, overdreven aantal kopieen gemaakt. Het inreisformulier en de verklaring waarom je binnen Italie rondreist zijn de belangrijkste documenten. Een Italiaanse identiteitskaart, kenteken en rijbewijs vergemakkelijk de reis enorm. 

Ter voorbereiding is het van belang om elke dag de website van de Italiaanse ambassade in de gaten te houden of er toch last minute veranderingen zijn. Ook de sites van de Duitse, Zwitserse en Oostenrijkse moeten worden geconsulteerd. Bijvoorbeeld over de grensovergangen...een heel aantal kleinere grensovergangen zijn dicht. 

De reis

Ja, daar valt veel over te zeggen maar veel keuzes zijn zo persoonlijk dat adviezen geven over routes niet zo veel zin heeft. Wij, mijn reisgenote en ik, zijn over Oostenrijk gereden en achteraf bleek dat een gouden greep. De grensovergangen waren extreem rustig maar wat ons vooral deed besluiten om voor Oostenrijk te kiezen was het feit dat er een formulier was waarop we konden aangeven dat we op doorreis waren. We voelden ons daardoor wat zekerder in onze schoenen staan, we waren tenslotte gedekt door een officieel dokument. Een dokument dat voor Zwitserland niet voorhanden was. Wij namen de beslissing om over Oostenrijk te reizen pas in Duitsland, na een strenge controle door de Duitse politie die alle  Italiaanse formulieren bekeek alsof ze het in Keulen hoorde donderen. En met aanvullende eisen kwam die wij op geen enkele website waren tegengekomen. Zoals een plakkaat op de achterruit met daarop: Durchreise

Hou er rekening mee dat je met een volle tank bij de grensovergang met Oostenrijk verschijnt. Het is namelijk niet de bedoeling dat je stopt in Oostenrijk. Niet om te tanken en ook niet voor een plasje...

Benzinestations

De grensovergang met Italie...wat zou ik er graag iets nuttigs over zeggen maar toen wij daar op zondagavond langskwamen was er geen levende ziel te bekennen en dus zaten we een beetje schaapachtig naar elkaar te kijken, zo van...hoe kan dat nou? Maar goed, al onze dokumentatie was dik in orde en ik had een prachtig verhaal voorbereid. De situatie langs de autostrada is alsvolgt: een aantal benzinestations zijn dicht. Maar echt niet allemaal. Op de borden staat goed aangegeven welke er open zijn. De wegrestaurants zijn wel dicht. Wij hadden genoeg eten en water mee om twee weken te kunnen overleven, dat alles dankzij mijn super toffe reisgenote.