Je hebt soms van die objecten waarvan je van te voren al weet: dit wordt niet gemakkelijk. Wat heet...dit wordt gewoon moeilijk. De verkopers denken  bovendien ook dat je de Nederlandse klanten bij bosjes op voorraad hebt. Iets wat ze vervolgens ontkennen, natuurlijk. Maar ze hopen het wel.

Echt zakelijk is het natuurlijk niet maar ik vind het nooit een kwestie van verloren tijd of energie. Want ik luister graag naar de verhalen over hun leven, hun werk, de geschiedenis van de streek en het waarom van de verkoop. Soms komt het voor dat het juist deze verhalen zijn  dat je denkt: ik weet dat het moeilijk zal zijn maar ik ga gewoon mijn best doen, zulke lieve mensen. Ik gun het ze zo.

Zo ook vandaag. Ik werd gevraagd om een toeristische activiteit van behoorlijke omvang, gelegen in het binnenland op de grens van Le Marche en Umbrie te bezoeken. Blijven lunchen werd als vanzelfspreken beschouwd. Niet gemakkleijk om een etiket te plakken op dit object want er is van alles: een restaurant/pizzeria met 50 plaatsen, een bar, drie B&B kamers, een eigen appartement en een groot zwembad. Een dergelijk object verkopen is bepaald geen sinecure.

We lopen rond, ik maak foto's, ik vraag en zij leggen uit. Er is altijd grote behoefte om te vertellen. De eigenaren zijn halverwege de zeventig en werken hier al 52 jaar. Ze hebben alles vanaf de grond af opgebouwd en zijn moe. "Siamo stanchi" Dat hoor je vaak en neem het ze eens kwalijk. Ze willen ook wel eens wat anders dan alleen maar werken. La Mamma maakt elke dag voortreffelijke verse pasta  en een van hun twee zonen staat in de keuken en kookt geweldig. Ik vroeg naar de clientèle. In de weekenden zit het vol met mensen uit de stad die de natuur opzoeken. Gedurende de week lunchen er veel werklui, zoals gebruikelijk is in in Italie. Niks geen broodtrommeltje mee van huis maar gewoon een goed bord pasta met een 'quarto vino'. Maar het hele jaar door komen er ook veel fietsers en wandelaars , het restaurant ligt gunstig op de route. In de zomermaanden werken ze zich een slag in de rondte want dan ligt ook het zwembad vol...en het is al zo moeilijk om personeel te vinden. Kortom, misschien toch maar verkopen. Of in ieder geval proberen en dat gaan we doen. 

Al luisterend hebben ze mijn hart gestolen. Dat kan je soms zo hebben.